Metody tworzenia innowacji Design Thinking
Design thinking to metodyka rozwiązywania złożonych problemów (ang. wicked problems), która koncentruje się na potrzebach użytkownika końcowego (odbiorcy produktu lub usługi) i bazuje na iteracyjnym eksperymentowaniu i testowaniu hipotez w multidyscyplinarnym zespole. Design thinking według różnych koncepcji składa się z kilku zasadniczych kroków (elementów w procesie realizacji), które w zależności od koncepcji metodyki mogą się nieco różnić. W literaturze spotyka się zwykle 3-7 etapów procesu design thinking.
Niezależnie od liczby poszczególnych etapów, które mogą na siebie zachodzić i stanowić wzajemnie element innych etapów według różnych koncepcji realizacji procesu design thinking, można stwierdzić, iż zawsze w realizacji metodyki pojawią się takie elementy jak:
Niezależnie od liczby poszczególnych etapów, które mogą na siebie zachodzić i stanowić wzajemnie element innych etapów według różnych koncepcji realizacji procesu design thinking, można stwierdzić, iż zawsze w realizacji metodyki pojawią się takie elementy jak:
- Wykorzystanie empatii, obserwowanie użytkowników, zrozumienie problemu (wczucie się w potrzeby odbiorcy) - faza, która ma na celu głębokie i właściwe zrozumienie końcowego użytkownika tak, by spojrzeć na problem z jego perspektywy. Polega ona na dokładnej obserwacji zachowania użytkowników lub przeprowadzeniu z nimi ankiety/wywiadu. Etap ten pozwala na rozwinięcie świadomości istnienia wielu możliwych perspektyw (oprócz własnej) spojrzenia na daną osobę/problem/wyzwanie.
- Interpretowanie wyników, definiowanie jest etapem myślenia projektowego, w którym określa się istotę problemu biorąc pod uwagę m.in. grupę docelową (odbiorców ewentualnego rozwiązania). Sztuka definiowania polega na odpowiednim sformułowaniu ograniczeń, które trzeba pokonać (np. uwarunkowania technologiczne, ekonomiczne, prawne, społeczne, organizacyjne).
- Generowanie pomysłów jest fazą, w której wytwarzana jest duża liczba idei (np. podczas burzy mózgów) co daje szerokie spektrum potencjalnych rozwiązań problemu. Rozwiązania te są konfrontowane z określonymi wcześniej i definiowanymi potrzebami odbiorców, co pozwala na znaczną redukcję liczby zaproponowanych rozwiązań w kolejnych etapach.
- Budowanie prototypów i eksperymentowanie (prototypowanie) stanowi kluczowy etap procesu design thinking ,podczas którego powstaje prototyp (zwykle model) oddający ideę proponowanego produktu/rozwiązania. Prototypowanie ma na celu „unaocznienie” ewentualnego rozwiązania, które pomoże w stworzeniu końcowego produktu/usługi oraz na ocenę, czy to rozwiązanie ma szansę funkcjonować zgodnie z założeniami. Umożliwia też podjęcie decyzji, w jakim kierunku rozwijać kolejne prototypy, aby osiągnąć zakładany efekt.
- Testowanie, implementacja i poprawianie (ewaluacja rozwiązań) - istotnym elementem pracy z prototypami jest regularne testowanie i ocenianie ich przez odbiorców proponowanych rozwiązań, a następnie doskonalenie prototypów zgodnie z ich uwagami i sugestiami. Tak więc prototypowanie jest procesem iteracyjnym – w kolejnych etapach następuje doskonalenie już opracowanych prototypów na podstawie przeprowadzonych testów oraz opinii użytkowników. Proces taki zapewnia pożądane charakterystyki produktu/usługi/procesu właśnie dzięki współpracy z przyszłymi odbiorcami.