TRIZ, wzorce naturalne i design thinking Wstęp
Wynalazki odgrywają bardzo ważną rolę w codziennym życiu każdego człowieka, choć nie zawsze to widać. Wsiadając do samochodu czy odbierając telefon, rzadko kto zastanawia się w jaki sposób i za czyją sprawą te maszyny i urządzenia trafiły do powszechnego użytku. A co istotniejsze – równie rzadko rozmyślamy nad tym jak bardzo wynalazki ułatwiają nam życie. Po prostu od zawsze towarzyszą ludzkości. Jasnym jest również, że gdyby nie pewna grupa ludzi, ich ciekawość, spostrzegawczość i nieustannie dokonujący się proces myślowy, nie byłoby rozwoju cywilizacji. Mowa tu o wynalazcach i odkrywcach, którzy popełniając wynalazek lub dokonując odkrycia, zaspokajają przede wszystkim swoją ciekawość, lecz jednocześnie odpowiadają na jakąś potrzebę. Bez wynalazków nie ma postępu. To fakt.
Każdy może być wynalazcą. Jedni na miarę domowego racjonalizatora, inni na miarę Czochralskiego. Od czego to zależy? Odpowiedzieć trudno, ale na pewno na rangę wynalazcy wpływa nauka jaką on pobiera, szczególnie z różnych, z pozoru niepowiązanych ze sobą dziedzin.
W swoim odczycie pt. O odkryciach i wynalazkach, znany polski pisarz Bolesław Prus trafnie określił prawa wynalazczości:
1. Prawo stopniowości
2. Prawo zależności
3. Prawo kombinacji
Cały odczyt B. Prusa z 23 marca 1873 r. opublikowalśmy w broszurze pt. Kurs na wynalazczość. Zainspiruj się i cała naprzód!
Co ciekawe, Bolesław Prus twierdził już w XIX wieku, iż wynalazczość powinna być przedmiotem nauki: Nauka o robieniu odkryć i wynalazków będzie kiedyś i odda usługi.
Kamieniem milowym w, nazwijmy to, uformowaniu podstaw wynalazczości usystematyzowanej jest Teoria Rozwiązywania Innowacyjnych Zadań, TRIZ. Jej twórca, Henryk Altschuller, był pracownikiem sekcji wynalazczości Kaspijskiej Floty Wojennej i analizował dziesiątki tysięcy patentów w wyniku czego doszedł do przekonania, iż skoro rozwojem systemów technicznych rządzą określone reguły, to można odkryć te reguły i wykorzystać do stworzenia algorytmów rozwiązywania zadań wynalazczych.
Pierwszy algorytm wynalazku powstał w 1968 roku i został nazwany ARIZ-68. W kolejnych latach Altszuller udoskonalał swój algorytm tworząc kolejno ARIZ-77, ARIZ-81, ARIZ-85, ARIZ85AS, ARIZ-85-C. Altszuller rozwijał swoją metodykę aż do śmierci w 1998 roku. Współcześnie TRIZ jest wykorzystywana przez przedsiębiorstwa na całym świecie do tworzenia rozwiązań innowacyjnych i budowania przewagi konkurencyjnej.
Każdy może być wynalazcą. Jedni na miarę domowego racjonalizatora, inni na miarę Czochralskiego. Od czego to zależy? Odpowiedzieć trudno, ale na pewno na rangę wynalazcy wpływa nauka jaką on pobiera, szczególnie z różnych, z pozoru niepowiązanych ze sobą dziedzin.
W swoim odczycie pt. O odkryciach i wynalazkach, znany polski pisarz Bolesław Prus trafnie określił prawa wynalazczości:
1. Prawo stopniowości
2. Prawo zależności
3. Prawo kombinacji
Cały odczyt B. Prusa z 23 marca 1873 r. opublikowalśmy w broszurze pt. Kurs na wynalazczość. Zainspiruj się i cała naprzód!
Co ciekawe, Bolesław Prus twierdził już w XIX wieku, iż wynalazczość powinna być przedmiotem nauki: Nauka o robieniu odkryć i wynalazków będzie kiedyś i odda usługi.
Kamieniem milowym w, nazwijmy to, uformowaniu podstaw wynalazczości usystematyzowanej jest Teoria Rozwiązywania Innowacyjnych Zadań, TRIZ. Jej twórca, Henryk Altschuller, był pracownikiem sekcji wynalazczości Kaspijskiej Floty Wojennej i analizował dziesiątki tysięcy patentów w wyniku czego doszedł do przekonania, iż skoro rozwojem systemów technicznych rządzą określone reguły, to można odkryć te reguły i wykorzystać do stworzenia algorytmów rozwiązywania zadań wynalazczych.
Pierwszy algorytm wynalazku powstał w 1968 roku i został nazwany ARIZ-68. W kolejnych latach Altszuller udoskonalał swój algorytm tworząc kolejno ARIZ-77, ARIZ-81, ARIZ-85, ARIZ85AS, ARIZ-85-C. Altszuller rozwijał swoją metodykę aż do śmierci w 1998 roku. Współcześnie TRIZ jest wykorzystywana przez przedsiębiorstwa na całym świecie do tworzenia rozwiązań innowacyjnych i budowania przewagi konkurencyjnej.